சாத்தானின் அருள் பெற்றவன்
ஜெல்லியாய் உறங்கும் ஊமைக்கடலை
நான்காய் மடித்து விழுங்குவான்
பெருங்காட்டுத் தீயாய் கனற்றும்
உதரவிதானம் தணிய
தேவதைகளும் கடவுளரும் இறைஞ்சி
நிற்கும் காலமதில்
கனவில் நழுவும் சுக்லமென
உணர்ந்தும் உணராமலும் விழும்
அவன் கண்ணீர் ஒரு துளியில்
கடல் சமைப்பார்
அடிக்கடலில் திமிங்கிலங்களின் முராரி
பிரணவமாய் ஒலிக்க
என் ஜீவரசமும் உப்பும் பிசைந்து
உயிர் செய்வோம்
ப்ரம்மம் வெட்கி கவிழ
சமுத்ரா ஜனனம்
